Zabytek będący przedmiotem niniejszego artykułu to zagadkowy przedmiot – skomplikowane okucie nie mające analogii w materiałach kultury przeworskiej. Brak ścisłych analogii powoduje, że określenie jego funkcji nie jest oczywiste, ale wydaje się, że mógł to być element mechanizmu zamykającego drewniana skrzynkę.

Znalezisko pochodzi z amatorskich badań prowadzonych w Kwiatkowie, pow. Turek, przez Seweryna Tymienieckiego pod koniec XIX wieku. Jest to znalezisko luźne z powierzchni cmentarzyska. Na archiwalnych rycinach zabytek przedstawiony jest jeszcze w całości – obie jego części połączone są nitami. Obecnie jego stan zachowania jest znacznie gorszy.

Wymiary prostokątnych elementów domniemanego okucia zamka to 5,5 x 4,5 cm. Jedna z płytek posiada centralnie umieszczony, czworokątny otwór o wymiarach 1,5 x 1 cm, Przy krótszej krawędzi drugiej płytki znajdują się dwa otworki o średnicy około 0,3 cm (rozstaw – 0,4 cm). Według zachowanych ilustracji archiwalnych na tej blaszce była przymocowana, zapewne za pomocą zgrzewania albo lutowania, „kieszonka” wykonana z zagiętej dwukrotnie pod kątem prostym blachy żelaznej. Na jednym końcu jest otwarta, a spłaszczona i zamknięta przy drugim.

Byłby to zamek zaciskowy. Rygiel z podwójnym wąsem wprowadzony był pionowo przez otwór w wieku do rynienki, wąsami do ścianki. Krawędź blaszki nad otworkami jest zagięta na około 2 mm. Lekko odchylone wąsy blokowały się na tym zagięciu uniemożliwiając przesunięcie wieka. Klucz musiał być wygięty w taki sposób, żeby po wprowadzeniu przez kwadratowy otwór w okuciu zewnętrznym, mógł dosięgnąć zębami otworków w wewnętrznym okuciu i poprzez nie docisnąć wąsy do trzpienia. To powodowało zwolnienie blokady umożliwiając wyciągnięcie rygla i otworzenie skrzynki.

Zamek skrzynki z Kwiatkowa mógł być swoistą hybrydą – odmianą zamka typu Kietrz z pewnymi elementami charakterystycznymi dla zamka typu Wetzendorf. Skuteczność zaproponowanego sposobu działania omawianego mechanizmu została potwierdzona w wykonanej przez W. Rutkowskiego rekonstrukcji skrzynki z takim zamkiem.

Materiały z Kwiatkowa to znaleziska luźne, zbierane dość przypadkowo i nie ma wśród nich ani rygla ani klucza, które mogłyby być elementami omawianego zamka. Klucze o kształcie odpowiadającym hipotetycznej rekonstrukcji zostały znalezione na cmentarzyskach w Gronówku, pow. leszczyński oraz w Wiktorowie, pow. zgierski. Brak kontekstu odkrycia zabytku oraz analogii utrudnia wyciągnięcie wniosków na temat jego datowania. Określenie chronologii możliwe jest w ramach całości materiału zabytkowego pozyskanego z cmentarzyska w Kwiatkowie, którego chronologia przypada głównie na fazy B₁, B₂ i C₁ okresu rzymskiego.